Gisteren stond ik met mijn jongste dochter in de keuken, af te wassen. Het was een hectische dag geweest. Mijn hoofd zat nog vol met werk. Plots zegt mijn dochter: ‘Wat een brompot ben jij!’ En ik kon haar alleen gelijk geven. Ik was inderdaad aan het brommen en grommelen. Ik kon op dat moment niet genieten van het moeder/dochter moment, van haar verhalen over de school. Ik kon de werkdag mentaal niet afsluiten.
Door het thuiswerken is de scheiding tussen werk en privé flinterdun geworden. En dat blijkt toch wel een uitdaging. Voor mij, maar ook voor velen onder jullie. Ook al lees ik ’s avonds mijn mailtjes niet, toch gaan mijn gedachten vaak naar het werk.
Ik ben me heel bewust van dit proces. En daar ben ik blij om! Gedrag veranderen kan alleen door je er bewust van te zijn. Toch blijft het overschakelen van werk naar privé een uitdaging. ‘Eens lekker ontspannen na de werkdag’ is ineens niet meer zo vanzelfsprekend.
Graag deel ik drie manieren die mij helpen om toch bewust over te schakelen van werkmodus naar privé-modus. Ten eerste, de natuur opzoeken! Ik maak het liefste lange wandelingen in het bos. Daar kan ik tot rust komen en de spanning van me afschudden. Het stressniveau in mijn lichaam neemt af, hetgeen trouwens ook wetenschappelijk bewezen is. Ten tweede, uiting geven aan wat ik voel. Het vertellen aan iemand, het opschrijven, of het visueel maken op een creatieve manier. Door het gevoel te uiten voel ik me vrijer, opgelucht. En tot slot, met mildheid tegen mezelf spreken. Me bewust zijn van de (stressvolle) gedachten die ik heb. Het zijn ‘maar’ gedachten. Ik mag ze loslaten, en zo ook de spanning van de dag.
Veel liefs en tot binnenkort,
Ilse